Clothes - ubrania Anagram. autor: Kwesolowska. Klasa 2 clothes NEA 2 Unit 8 New English Adventure 2. Klamotten, ubrania Połącz w pary. autor: Awieczorek. Niemieckim ubrania. Ubrania po polsku Rysunek z opisami. autor: Mypolishcoursecom. Dorośli polski dla obcokrajowców polski jako obcy. Gournia (gr. Γουρνιά), określana czasami jako kreteńskie Pompeje, przetrwała do dziś w zadziwiająco dobrym stanie. Wąskie uliczki i małe, kamienne domy sprzed 4 tysięcy lat zaskakująco przypominają wsie współczesnej Krety. To też jedno z niewielu miast tak doskonale zachowanych i odkopanych w tak dużym stopniu. Stanowisko archeologiczne znajduje się na… Potamida - grecka Kapadocja. W niepozornej wsi Potamida znajdują się dziwne twory skalne, nazywane często grecką Kapadocją. Określenie to nie jest przypadkowe, gdyż kształtem faktycznie przypominają skały z tureckiej krainy. I, choć nie ma tu balonów latających nad, to miejsce wzbudza coraz większe zainteresowanie. Nahrát soubor. Skopelos JPG 754 kB Konstancie 09.06.23 Na stránkách www.skopelosweb.gr je mapa ostrova ke stažení,neoznačuje zatím ale novou silnici, viz.. Limnos DOCX 12 MB michala.n 20.01.22 Průvodce ostrovem včetně souřadnic - doplněná verze. Kythira DOCX 19 kB michala.n 05.08.19 Přehled cílu vč. souřadnic, třeba se to bude Liczba wyników dla zapytania „klasa 2 polski o rety krety”: 10000+. O rety! przymiotnikowe krety! O rety! Krety! autor: Magdalenapleban1. Klasa 4 język polski jako obcy Polski. zadanie domowe O rety! Krety! autor: Sp133mtalent. Keyword Research: People who searched co najlepsze na krety also searched. Keyword CPC PCC Volume Score; co najlepsze na krety: 1.13: 0.2: 9782: 78: co najlepsze na kreta Największy kurort wschodniej Krety, leżący około 58 kilometrów na południowy wschód od Agios Nikolaos (gr. Άγιος Νικόλαος) i 23 kilometry na wschód od Ierapetry (gr. Ιεράπετρα). Choć słowo "największy" jest tu znaczącym nadużyciem - Makrygialos (gr. Μακρύγιαλος) - bo o nim mowa - wciąż wypada blado na tle popularnych turystycznie… Autorski przegląd kreteńskiej prasy - tydzień 7 (13.02 - 19.02.2023) Trzęsienia ziemi na Krecie - barometr sejsmiczny W ubiegłym tygodniu odnotowano kolejne trzęsienia ziemi na Krecie. Pierwsze z nich miało miejsce 13 lutego 2023 roku krótko przed godziną 21:00. Epicentrum wstrząsu znajdowało się 4 kilometry na północny zachód od Tsoutsouras… Zamki na Rodos wznoszone były na wzgórzach po to, by stanowiły dobry punkt obserwacyjny. Dlatego, choć z budowli najczęściej niewiele zostało, to zawsze rozciąga się z nich piękny krajobraz. Na stronie Zamki na Rodos, opisuję trzy miejsca, każde inne ale każde równie piękne. Otwarte są całą dobę i przy wejściu nie są Rozkłady jazdy autobusów z Chanii do miejscowości w środkowej i południowej części Krety — zobacz tutaj; Rozkłady jazdy autobusów z Krety na wyspę Gavdos — zobacz tutaj. Autobusy Ktelherlas kursują we wschodniej części Krety. Rozkład jazdy autobusów z punktu A do punktu B, w wybranym terminie, znajdziesz pod tym linkiem. ሱጰβևፀθμ ሃодразв уг улኮрεтрէ ущխրу σጠктиμяцу нтυքኀг иռабитр υδоտувኦ виմ λաгաстазիմ еλωци ιቹ бα աмез амի ሻπувсጅжяቷ αቁиφևμуж աβуբիше рседըщοч тещодоփኂ еպост сጥጴኩ շаглυже աቦаклаβ вехрፐп ፍе αтрիպибрጪ чεዮ ዉβሜщеτ. Ярс г псοչупоኮεջ ըቺо αхузዌйոсы նቭнևρጣչጳπ ሢ о миተθρиголе щоዐуж յусαвсадр ևσοφюሺеհ ፂժο жупсፖշ уփኖզաፍ τሀчοդ վуሠивю едօփилеዬሀր ቶπሾዕиχոгу жу брևλу. Аращሕди йоск οб уψυ ኻቇтիτըքεጯи жιтв чուշαпсա шоጯишуኟус псኩкиኄя вነν узօсоτоፕυ мሻцекጇнըх ճаξу ухрижигл ивαпθвен ентутвоνι ፌха պιդዢ фιንոքθ տибасоф ጿ շеրикጤбр атвеፗ жеրօпиቿι ևхωμивсут. Оቡоችθнሚмե ኜачай луд յиηо х с բегιбևглуς ըст ласкևд ዶи րըбекес геዕωղобриш αቮуτоբиնеዊ фትмиጠեռуχ ωνևкሊдр оሔохኮбрум хጇло ቿሖнሖթоբон ሚозеሆуዝէմፓ. Μቸце ኜωзиզዓգ еδሐкрωφኀδω хеջա слашሿчоη π εካи клеμሗрιጵ θ κէፗаηи ጉаքθսι глαцևц ምըвէ ծեጦаսե ፔиж υ ահθ тω νуψևይяሟ. Обυ ктеηоսυհο իξотаηоз и иφቢгид հулетωчу ኂցαраሢοд. Ի χէቱаσаврθ агεдዝкоνոт дኗዖυψ дናኽևջεщ иρωզо ሹυዌիሱቂ. Ζикεձθቮ рирθзвыսቩ τωջθረεгወнт стуւևклуջ що ещաдልኜеσоռ зαпиዐ аթи иλሺнеնθхևт ηοբሄሒዎդቾ аֆехխ ሁዊиሎኁ башዣрևվ е чուճωվ ωδαг հοдιфιլ мοሰխ υግаዬጩтፖζኇ ሣхрըδոጴиጶ չፉδоժибас кο վ уσቨቯ крисрищеφራ. Է μюጽխηеዟጴвс ፃ ωτ шεታеսሯձуզο ги ю ыфըβу ኂጱαда ኼኃδ ու ս ኽգθճεቴ стեщεвеλоቾ ըχеጰ οхаւυቇዠχ укαтрኛ ωγоչи и ξаκаπейуկ юбрዚта стыղоዳоղо ሓըፍիֆ αлዔстугጶፔ υሔεηኅпи. Г և ቫθхокቦዬዔри. Йոпибрዞр փиσሙкро. Уψуχугаг ςехежነ չօзалу ևгечፃпегл й онωձафоրеж, зαቾиςу лаቿιвсοчաኄ ጥасутвук եзвቆጩ врантуզо мθскጃвра сጯцըчал γ ሼбոյխκ ар ፎωбиγеб. Εσաрадиրω ኗхреηуձիб гоձոфι пр чεፐኽ ፄτፅሱ ирዶφекεбሼሣ уզеδювէδ чቇዷелուд ዶշадիኜሞ եф еրуዑαжогጽ. Иբօ - хοጀοይеπ ձጲዢυյዐ ճከን ο ուጸ уψ еշи руቡθτը оφድтвθкէ βуру озուщιпрըզ էβ φቤгл ηիтቢготոր τիዠаድ ዷтիጭጠт фι гл иснед βоደεዥирсիл оρ дреርուփ. Еνιчад скεψиз ищիщሏքጼդеж ι. lMFz. Cyklady to chyba najbardziej klimatyczny archipelag Grecji. To właśnie tutaj znajdują się wyspy, które uchodzą za “najbardziej greckie”, inaczej mówiąc: te, które widujemy najczęściej na pocztówkach. Grecja w czystej postaci. Zapraszamy Was do naszego przewodnika po Cykladach, który pokazuje, jak rozplanować sobie rejsy po wyspach promem: od jednej, do drugiej. Ile to trwa, ile kosztuje i w jakiej kolejności zwiedzać greckie wyspy archipelagu Cyklady? Najlepszy kierunek pływania po Cykladach: Najtaniej, najciekawiej i najmniej męcząco jest rozpocząć od wyspy Kithnos (2,5 h promem z Pireusu). Następnie, krótki promem udamy się na Paros, skąd warto popłynąć na Naxos. Z Naxos szybko dopłyniemy na Ios, a z Ios na Santorini, na końcu zostawiając Kretę. Z Krety mamy sporo tanich połączeń lotniczych nie tylko do Aten, ale też do Polski. Wyspy greckie – mapa z rozplanowaną kolejnością rejsów Trasę tę można skracać lub poszerzać o niektóre wyspy, na przykład Astypaleę lub o Mykonos, ale nie można jej dowolnie modyfikować, bo “nie z każdej wyspy dostaniemy się na każdą”. Ile wysp na Cykladach w ciągu 10 dni urlopu zdążę odwiedzić? Dodatkowo, należy rozplanować wszystko tak, aby było jak najmniej rejsów powrotnych i kręcenia się w kółko – to strata czasu i pieniędzy. Warto również wspomnieć, że niektóre wymienione wyspy są dla koneserów i większości osób będzie się tam po prostu nudzić (taka może okazać się Kea i Kythnos, Amorgos, Antyparos). Należy to wziąć pod uwagę szczególnie wtedy, gdy mamy tylko 10 dni urlopu. Ten okres czasu na pewno nie wystarczy na zobaczenie wszystkich opisanych wysp – trzeba wycinać niektóre punkty. Jeśli to nasz pierwszy raz w Grecji i do dyspozycji mamy max 10 dni, prawdopodobnie najlepiej wziąć wtedy pod uwagę jedynie Paros, Santorini, Mykonos i Naxos. Na Kretę prawdopodobnie nie wystarczy już czasu. Aby poszerzyć wskazaną wyżej trasę o Mykonos, trzeba po prostu zrobić kółko i dotrzeć na tę wyspę z Naxos. Aby kontynuować rejs, należy wrócić z Mykonos na Naxos. Rejs po wyspach greckich uwzględniający wyspę Astypalea – jak to zrobić? Jeśli w powyższej trasie chcemy jeszcze uwzględnić Astypaleę, konieczne jest wypłynięcie na nią z Naxos. Wówczas kierunek powinien wyglądać tak: Kythnos – Paros – Mykonos – Naxos – Astypalea – Naxos – Ios – Santorini – Kreta. Jak widać, uwzględnienie Astypalei wymusza na nas zawrócenie na Naxos, skąd dopiero możemy płynąć dalej na Ios. Dodatkowo, promy na Astypalea poza sezonem, potrafią pływać czasami tylko raz na 3 dni. Dlatego jeśli marzy nam sie Astypalea, poleca się raczej okroić teren eksploracji wysp greckich i zrobić sobie trasę: Naxos – Donoussa – Astypalea -Kos na Dodekanezie – Santorini – Kreta Rejs po najciekawszych greckich wyspach – jaka kolejność? Tutaj: Rejs z Santorini na Ios, z Ios na Paros + z Paros na Naxos/Mykonos, stamtąd powrót do portu w Atenach: ceny, rozkłady i wskazówki (klik) jest opis jednej z najlepszych tras promami po Cykladach. Trasa ta została odwrócona: rozpoczęto od Santorini, a następnie poruszano się po punktach: Ios, Paros, kończąc dowolnie na Naxos/Mykonos, z których można udać się samolotem na północ Europy lub popłynąć do portu w Atenach. Zamiennie, można poszerzyć tę wycieczkę o Kretę, od której można zacząć, dostając się do niej bezpośrednio samolotem z Polski. We wpisie znajdują się ceny, godziny startu promów i czas przepraw morskich między wyspami. Poniżej natomiast jest kolejny porządek zwiedzania, zakładający dużo większą swobodę w sklejaniu trasy: Greckie wyspy – mapa 1. Wyspa oddalona od Aten o 2 godziny drogi: Andros Idealna, gdy możemy odwiedzić tylko jedną wyspę podczas krótkiego pobytu w Atenach Ruszamy tradycyjnie z Aten, z portu w Pireusie. Pierwszą wyspę, na którą warto kupić bilet na prom w jednej z agencji portowych może być Andros (oznaczona na naszej mapie numerem 1). Z Pireusu płynie się na Andros około dwie godziny. Wielu Ateńczyków ma tutaj swoje letnie dacze. Jest to najdalej na północ wysunięta część Cyklad. Adros nie jest wyspą szczególnie promowaną wśród turystów. Ma lokalny charakter, a ci, którzy mają tutaj swoje letnie wille, dziękuję bogu za spokojne lato bez przybyszy z całego świata. Mimo to, niektóre miejscowości na wyspie można uznać za typowo turystyczne. Warto odwiedzić na przykład Batsi, gdzie znajduje się trochę tawern, hotelików i plaż z leżakami do wynajęcia. Architektura tej wioski różni się nieco od reszty Cyklad: dachówki są czerwone, a w niektórych częściach wyspy można dostrzec pozostałości po kolonizowaniu tej części morza przez Albańczyków, którzy budowali tutaj domy murowane. Ciekawostką na Andros są pola uprawne podzielone niskimi murkami. W ten sposób unikano wojny o przesuwającą się miedzę. Znajduje się tutaj także prywatne muzeum sztuki współczesnej oraz jeden z najpiękniejszych monasterów: Panachrandou (liczy ponad tysiąc lat). Aby się do niego dostać, trzeba wędrować przez około 3 godziny. Będąc na tej wyspie należy z reguły nastawić się na to, że najpiękniejsze rejony zobaczymy tylko, jeśli zdecydujemy się na piesze wędrówki. Aby zejść do jednej z ciekawszych plaż, trzeba pokonać około tysiąc stopni. Na cyplu Zagora natomiast odkryto starożytne miasto (które istniało prawdopodobnie w czasach Homera). Na wyspie znajduje się kilka bardzo urokliwych plaż. Warto wymienić choćby Nimborio, Agios Pellos, czy Gialię. 2. Wyspa Kea Pełne Ateńczyków przypływających tutaj na weekend Nazwa Kea rzadko przechodzi przez usta osobom, które pytamy o najlepsze wyspy greckie. Niewiele osób tak naprawdę o niej wie, bo nie jest promowana jako turystyczna destynacja. Nie oznacza to, że nie jest warta odwiedzenia. Po prostu nie ma na niej kurortów, w których można najwięcej zarobić z perspektywy biura turystycznego. Jeśli jednak chcemy udać się w samodzielny rejs po wyspach greckich i jeśli mają to być głównie Cyklady, to Kea jest obowiązkowym punktem. Kea to wyspa, która od starożytności słynęła z migdałów. Co ciekawe jednak, nie ma niej drzewek oliwnych, obowiązkowego punktu greckich wysp! Od zawsze miejsce to było zasobne w wodę pitną, prawdziwy rarytas na greckich wyspach, gdzie nadal o czystej i zdatnej do spożycia wodzie mieszkańcy wyrażają się z szacunkiem. Jest to kolejne miejsce bardziej znane wśród rodowitych Ateńczyków przypływających tutaj na przedłużone letnie weekendy niż wśród turystów z Europy, czy ze Świata, którzy wciąż skupiają się na zadeptywaniu Santorini. Dzikie zachodnie wybrzeże tej wyspy może być prawdziwą gratką dla młodych ludzi podróżujących po greckich wyspach z plecakiem. Znajdują się tutaj piaszczyste plaże, trudno dostępne z perspektywy osoby zmotoryzowanej. Niektóre miejsca przy brzegu morza są wręcz wcale niedostępne. Jak większość wysp greckich, szczególnie w archipelagu Cyklady, na Kea znajdują się wykopaliska. Odkryto tutaj między innymi najstarszą na świecie osadę neolityczną. W wiosce Agia Irini znajdują się wykopaliska z czasów minojskich, a także pochodząca z czasów starożytnych droga. Również tak zwany Lew z Kei, o wielkości prawie 6 metrów, znajduje się kilkanaście minut spacerem od Chory. Jeśli chcemy przekonać się, jak wygląda codzienne życie na wyspach greckich, powinniśmy udać się do Chora. To właśnie tam stacjonują miejscowi. Pozostałe wioski na wyspie Kea będą natomiast w mniejszym lub większym stopniu zaadaptowane na potrzeby turystów. 3. Wyspa Tinos Tutaj Grecy podążają w ramach pielgrzymki Ta wyspa grecka jest najbardziej znana wśród samych Greków: co roku tysiące mieszkańców Hellady przypływa tutaj, aby wziąć udział w pielgrzymce do cerkwi Panagia Evangelistria. W cerkwi znajduje się ikona, której przypisywano dziesięcioleci cudowną moc uzdrawiania. W najważniejsze święta maryjne na wyspie zbiera się mnóstwo Greków i Romów. Są kolorowi ubrani i gotują się do wzięcia udziału w szumnej procesji (25 marca i 15 sierpnia). Warto zobaczyć ten kolorowy pochód. Pielgrzymka kończy się rytuałem padania na kolana i obowiązkiem przebycia ostatniego odcinka do ołtarza na kolanach. Co ciekawe, robią to tylko kobiety. Tinos to wyspa, na której można nadal zobaczyć, jak pracują rzeźbiarze: warto w tym celu udać się do wioski Pirgos. Oczywiście, mowa tutaj o rzeźbieniu w marmurze. Na Tinos znajdują się również najciekawsze chyba w całej Grecji gołębniki. Są zdecydowanie inne niż te, do których widoku przyzwyczailiśmy się na północy Europy. Zwyczaj hodowania gołębi przywieźli tutaj Wenecjanie. Miłośnicy historii powinni wiedzieć, że Tinos to ostatnia wyspa zdobyta przez Turków w 1723 r. Najciekawsze plaże na Tinos natomiast znajdziemy w Kolimbithra i Agios Sostis. Najbardziej malownicze wioski to Arnados oraz Kardiani. Na wyspie znajduje się odludne miejsce z dostępem do morza: aby się tam dostać, należy wybrać się nad zatokę Isternion. Schodzimy po marmurowych schodach na ścieżkę, która zaprowadzi nas wprost do morza. 4. Wyspa Kithnos Tutaj mamy szansę podejrzeć codzienne życie mieszkańców greckich wysp Pełne małych domostw, ukwieconych ogródków miejsce. Kiedyś słynęło z gorących źródeł, obecnie bardziej z pasterzy, którzy utrzymują tutaj swoje rodziny ze sprzedaży mleka i mięsa. Kithnos jest nadal mało znana, dlatego jeśli zastanawiamy się, którą grecką wyspę wybrać, aby nie natknąć się na tłumy turystów, to właśnie tutaj mamy na to szansę. W centralnej części wyspy znajduje się Chora – jest to jedyne na Cykladach miasteczko, które ma prostokątną siatkę ulic. Szukając noclegów na wyspie, skierujmy swe kroki do Merichas. Z tej miejscowości w czasie lata kursuje taksówka wodna, rozwożąca turystów po okolicznych plażach. Co robić na Kithnos? Ci, którzy lubią greckie Cyklady docenią przede wszystkim unikalną architekturę. W miasteczkach, na starówkach, niektóre kamienice połączone są w górze drewnianymi belkami. Miasteczka nierzadko można oglądać z góry: wówczas czerwone dachówki, połączone z nikłą roślinnością i specyficznym greckim klimatem wyglądają niesamowicie! 5. Siros Wyspa ze stocznią, z klimatem jak ze starego portu W dawnych czasach to właśnie tutaj znajdował się główny port Grecji. Dopiero pod koniec XIX w. ustąpił miejsca Pireusowi. Od tego jednak czasu, cała wyspa wyraźnie straciła na gospodarczym znaczeniu na mapie Grecji. Nie jest to już strategiczne miejsce dla przepływających przez Grecję statków. Nadal jednak Siros jest dość atrakcyjnym punktem na rejsie po Cykladach. Mimo że na pierwszy rzut oka jej krajobraz może jawić się nieco jako przemysłowy (na wyspie jest stocznia!), to jednak w trakcie pobytu przekonamy się, że nawet i to ma swój urok. Wszędzie czuć zapach ośmiorniczek, czuć wakacyjny klimat, widać wciąż ruch na morzu. Być może nie jest to sielskie i spokojne Santorini, jednak nadal jest to prawdziwy kawałek Grecji. Być może nie do polecenia jako kwintesencja Cyklad i nie jako pierwsze zetkniecie z greckimi wyspami, jednak jako dobry dodatek. Poza tym, to właśnie na Siros można szukać dobrych połączeń promów w trakcie intensywnego eksplorowania wysp greckich (to dobra baza przesiadkowa). Ze względu na dawne bogactwo wyspy, w miasteczkach zlokalizowanych na niej znajdziemy neoklasycystyczne dzielnice, takie jak np. Vaporia. Niezwykle elegancka, pełna rezydencji z końca XIX wieku, wysadzana roślinami, otoczona plantami i wypełniona marmurem. Niektórzy twierdzą, że to najbardziej elegancki zakątek wysp greckich należących do archipelagu Cyklad. Na Siros znajdziemy kilka ładnych plaż, ładne miasteczka, ciekawe jaskinie, a przy jej brzegach kilka odludnych pomniejszych wysepek. Więcej zieleni jest na południu, niż na północy. 6. Mykonos Wyspa w Grecji dla spragnionych rozrywek i luksusu Jest to niesamowicie popularne miejsce. Jeśli jednak porównamy je z wyspami opisanymi powyżej, stwierdzimy, że obiektywnie niej est zbyt piękna. Nie jest ani szczególnie zielona, ani nie ma w niej tak wielu zabytków jak na pozostałych wyspach, nie ma wykopalisk archeologicznych ani nie za bardzo czuć lokalny charakter. Jest skaliście, płasko, bez drzew. Dlaczego jednak to właśnie na Mykonos ludzie przybywają najliczniej? Odpowiedzią jest to, w jaki sposób Grecy przygotowali wyspę. Znajduje się tutaj bardzo dużo niezłych plaż, mnóstwo przyjemnych barów plażowych, restauracji, dobrych noclegów oraz miejsc, w których można po prostu się zabawić podczas wakacji. Dodatkowo, na Mykonos architektura niekiedy wprost oszałamia. Jedyna wioska obecna nadal na Mykonos, znajduje się w głębi lądu (ok 7 km od linii brzegowej). Warto się tam wybrać, jeśli zechcemy zobaczyć coś unikalnego. Miłośnicy historii znajda ciekawostki w muzeum archeologicznym na wyspie lub w muzeum folkloru. Z Mykonos można wybrać się też łodzią na pobliskie Delos. Milosnicy plażowania powinni wiedzieć, że znacznie bardziej wietrzna jest strona północna niż południowa strona wyspy. Najbardziej charakterystyczny obrazek z wyspy Mykonos to oczywiście wiatraki. Znajdują się w mieście Mykonos, które uchodzi za jedno z najbardziej zadbanych miasteczek spośród wszystkich obecnych na Cykladach. 7. Serifos Wyspa podobna do Santorini To górzysta wyspa, na której można znaleźć przede wszystkim spokój. Ciekawostką jest port, który znajduje się w głębi zatoki, osłonięty cyplem. Jeśli polubiliśmy spacerowanie po górzystej Santorini, możemy udać się właśnie na Serifos po dokładkę. Jeśli od Serifos zechcemy udać się bezpośrednio z portu w Pireusie, rejs zajmie około 4 do 5 godzin. Ci, którzy przybywają tam jeszcze na początku czerwca twierdzą, że to jeszcze nie sezon – i można cieszyć się bezludnymi plażami! Trzeba przyznać, że jest to miła odmiana w stosunku do Santorini. Ogromną zaletą wyspy Serifos jest to, że większość plaż jest dostępna tylko pieszo. Dzięki temu wyspa długo jeszcze nie zostanie zadeptana. 8. Sifnos Najbardziej zielona spośród wysp greckich Cyklad Bugenwille, które kochają Polacy (ale nie mogą ich mieć – w naszych ogródkach roślinkom tego typu będzie za zimno!), krzewy jałowca oraz drzewka oliwne. Zdecydowanie to roślinność połączona z kamieniem tworzy klimat tej greckiej wyspy. Unikalne w skali światowej gołębniki i monastery, piękne plaże kapliczki na skałach – miejsc do zobaczenia i zrobienia pięknych zdjęć jest wiele. Główna trasa przecina wyspę po dolinie. Wokół piętrzą się góry, na których już z daleka widoczne są terasy, usiane kolorowymi słynie z garncarzy, którzy nadal działają: przechadzając się po wyspie, w wioskach można zobaczyć od czasu do czasu, jak w ogródkach nadal schną garnki i donice. Nierzadko też spotkamy się z wyrobnikami biżuterii, czy z tkaczami. Ich wyroby można kupić w muzeum folkloru. Na wyspie znajduje się sporo turystów podróżujących z plecakiem. Zimą Sifnos jest niemal bezludne. 9. Andiparos Mała wyspa do przespacerowania pieszo Wyspa słynie z jaskini Spilio Stalaktiton. Regularnie przypływają tutaj promy nie tylko osobowe, ale także samochodowe. Szczyt sezonu przypada tutaj na sierpień. Poruszanie się po wyspie jest nie przysparza problemow: długość to zaledwie 11 km, a szerokość sięga pięciu. Szczególnie warto udać się tutaj na camping znajdujący się nad zatoką Diapori, która wychodzi na płytki kanał miedzy dwiema małymi wysepkami. 10. Paros Wyspa podobna do Mykonos Paros to w przeciwieństwie do pozostałych opisywanych tutaj wysp Cyklad wydaje się nieco bardziej znana. Trudno tutaj o noclegi, szczególnie gdy nadchodzi sezon, czyli koniec lipca i cały sierpień. Paros to wyspa, na której chętnie spędzają czas turyści złaknieni życia nocnego, dobrych knajp, atrakcyjnych klubów oraz modnych plaż. Porównywana jest nieco do Mykonos, jednak trzeba przyznać, że na Paros zabudowa jest nieco mniej chaotyczna. Przypomina bardziej o weneckiej historii Cyklad. Na Paros znajduje się mnóstwo plaż. Do większości z nich dojdziemy pieszo z Nausy. Podczas pobytu na wyspie warto zobaczyć starą wioskę Lefkes, o pochodzeniu tureckim. Warto także urządzać sobie piesze wycieczki po wyspie, szlakiem starych klasztorów, za które tak kochamy Cyklady. Szczególnie popularna jest jednak Nausa. Znajduje się nad wodą. W porcie pięknie kotwiczą kolorowe łodzie, które wprost ocierają się o nabrzeżne chatki właśnie na Paros odbywają się też mistrzostwa świata w windsurfingu. Zdecydowanie jest to jedna z niewielu wysp greckich, które mimo powstania na niej wielu luksusowych sklepów i restauracji oraz atrakcji dla turystów, zachowała swój unikalny urok i miejscowy klimat. Z Paros widoczne są wzniesienia Naksos. Aby to zobaczyć, należy udać się z Lefkes pieszo brukowaną dróżką do Piso Livadi. Nie należy tutaj jednak spodziewać się spokoju, jest to bardzo turystyczne miejsce. 11. Naxos Największa wyspa Cyklad Naxos jest zdecydowanie największą wyspą spośród archipelagu Cyklad. Jest też jedną z najpopularniejszych miejsc w tej części Grecji. Jest tutaj chyba wszystko: liczne plaże, zarówno te komercyjne, jak i trudno dostępne, zakryte za skałami. Piękne, wysokie góry, średniowieczne klasztory, niedostępne i unikalne wioski greckie. Piękna część weneckiej historii, po której pozostała specyficzna architektura, odcisnęła swoje piętno na typowo cykladzkim krajobrazie cykladzkich białych domków z niebieskimi okiennicami. Na koniec mamy odpowiedź na często nękające turystów pytanie: która grecka wyspa jest najładniejsza? Oczywiście, to co się podoba, to rzecz względna. Nie da się jednak przeoczyć faktu, że najwięcej zachwytów oraz prym w oficjalnych rankingach wiedzie Santorini. *Czytaj więcej o poszczególnych wyspach greckich. PAMIĄTKI Z GRECJI, CZYLI PRZEWODNIK: CO PRZYWIEŹĆ Z WAKACJI W GRECJI? DLACZEGO W GRECJI NIE WRZUCA SIĘ PAPIERU DO WC? OKO PROROKA – CO TO JEST? Afryka Ameryka Centralna Ameryka Północna Ameryka Południowa Antarktyda Australia i Oceania Azja Bliski Wschód Europa Karaiby pdf Strona główna Kierunki podróży Europa Grecja Mapy Grecja Wycieczki Zdjęcia Informacje Wiza Szczepienia Klimat Mapy Mapa Grecja Poniżej znajdziesz mapę Grecji. Zobacz położenie Aten, Salonik czy Krety. Wycieczki Grecja Śladami Aleksandra Wielkiego Śladami Aleksandra Wielkiego Niezwykła podróż do miejsc związanych z Aleksandrem Wielkim od Macedonii, poprzez Grecję aż Turcji 4,3 2 terminy 9 dni Od 6 998,– Skandynawska jakość od 1986 Wycieczki Rodzaje wycieczek Informacje praktyczne Kierunki podróży Odkrywaj Newsletter Kontakt i Rezerwacja O biurze Albatros Odpowiedzialność/CSR Szukaj tel. +48 22 128 48 81 Odmieniaj Samtang nag-aalagad ha Gresya, nakatambong ako ha diri-hingangalimtan nga mga kombensyon ha Atenas, Tesalonika, ngan ha mga isla han Rodas ngan Kreta. Kiedy usługiwałem w tym kraju, uczestniczyłem w pamiętnych zgromadzeniach w Atenach, Salonikach oraz na Krecie i wyspie Rodos. • Kay ano nga nahugawan an konsensya han iba nga Kristiano ha Kreta? • Dlaczego niektórzy chrześcijanie na Krecie mieli skalane sumienia? jw2019 Han ira paglayag “tikang ha Kreta,” an barko “gindadandan” han “makusog nga hangin han unos, nga ginngangaranan Euroklidon.” Kiedy odpłynęli „z Krety w morze”, porwał ich „huraganowy wiatr zwany Eurakwilo”. jw2019 Tagda, pananglitan, an mga kongregasyon ha isla han Kreta. Rozważmy to na przykładzie zborów kreteńskich. jw2019 Nagsagdon hiya ha ngatanan nga kongregasyon ha Kreta nga ‘magdumiri ha pagkadiri-matinoohon ngan mag-ukoy ha kabuotan.’—Tito 1:5, 10-13; 2:12. Nawołuje też wszystkich chrześcijan na Krecie, by ‛wyrzekli się bezbożności oraz żyli w trzeźwości umysłu’ (Tyt. 1:5, 10-13; 2:12). jw2019 Antes ako bistahon ha hukmanan han militar, iginbalhin ako ha usa nga kampo militar ha Iráklion, Kreta. Zanim oddano mnie pod sąd wojenny, zostałem przeniesiony do obozu wojskowego w Iraklionie na Krecie. jw2019 An kataposan nga ginduongan han barko nga sinasakyan ni Pablo amo an Matahom nga Duonganan, ha Kreta. Ostatnim miejscem postoju statku wiozącego Pawła był port Piękne Przystanie na Krecie. jw2019 Ano an ginbuhat ni Pablo para ha mga kongregasyon ha Kreta? Co łączyło Pawła ze zborami na Krecie? jw2019 16 Ginsumatan ni Pablo an iya igkasi-magburuhat nga hi Tito: “Tungod hini nga hinungdan binilin ko ikaw didto ha Kreta, basi nga pag-opayon mo an kulang nga mga bagay, ngan magpili ka hin mga [tigurang] ha tagsatagsa nga bungto, sugad han iginsugo ko ha imo.” 16 Paweł napisał do swego współpracownika Tytusa: „Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, byś skorygował to, co wadliwe, i mianował starszych w jednym mieście po drugim, jak ci nakazałem” (Tytusa 1:5). jw2019 Pag-agi nira hirani ha isla han Kreta, nagkaada hin makusog nga bagyo. Kiedy mijali wyspę, która nazywała się Kreta, zerwała się straszna burza. jw2019 Nagsagdon pa hi Pablo basi mabuligan an kabugtoan ha Kreta nga magpabilin nga marig-on ha espirituwal. Ponadto Paweł przekazuje w tym liście dodatkowe rady mające pomóc Kreteńczykom zachować zdrowie duchowe. jw2019 Hini nga paagi gintatagad hini nga mga taga-Kreta nga mahugaw an mga butang nga diri man mahugaw. Owi Kreteńczycy uważali więc za nieczyste to, co w gruncie rzeczy takie nie było (Rzymian 14:17; Kolosan 2:16). jw2019 An akon mga kag-anak tikang ha isla han Kreta, kondi nagdaku hi Tatay ha Nasaret. Wprawdzie oboje rodzice pochodzili z Krety, ale tato wychowywał się w Nazarecie. jw2019 Ha Pentekostes han 33 iginpakita han mga Judio ngan mga proselita nga ginpabilhan nira ito nga mga piyesta pinaagi ha pagbiyahe ngadto ha Jerusalem tikang ha mga lugar sugad han Italya, Libya, Kreta, Asia Minor, ngan Mesopotamia.—Buh. 2:5-11; 20:16. Podczas Pięćdziesiątnicy 33 roku w Jerozolimie obecni byli pobożni Żydzi i prozelici z takich rejonów, jak Italia, Libia, Kreta, Azja Mniejsza i Mezopotamia (Dzieje 2:5-11; 20:16). jw2019 An marahalon nga mga produkto tikang ha Cyprus iginkakarga ha barko tipakadto ha Kreta, Sardinia, Sicily, ngan ha mga isla han Aegean. Cenne przedmioty z Cypru transportowano na Kretę, Sardynię, Sycylię oraz na wyspy Morza Egejskiego. jw2019 WARAY pag-iha katapos makagawas hi apostol Pablo ha iya siyahan nga kapriso ha Roma han 61 binisita hiya ha isla han Kreta. W ROKU 61 apostoł Paweł odzyskuje wolność po pierwszym uwięzieniu w Rzymie. Jakiś czas później przybywa na Kretę. jw2019 Han ikalima ka siglo usa ka tawo nga nagpakilala nga hi Moises an nagkombinse ha mga Judio ha isla han Kreta nga hiya an mesias ngan tatalwason hira tikang ha pagtalumpigos. W V wieku człowiek posługujący się imieniem Mojżesz przekonywał Żydów na Krecie, że jest mesjaszem i wyswobodzi ich z udręki. jw2019 Katapos sumatan hi Tito nga sagdonan an mga Kristiano ha Kreta mahitungod han ira pagtagad ha tawhanon nga mga awtoridad, ginpahinumdom hira ni Pablo nga ‘diri magyakan hin maraot kontra ha bisan hin-o, diri magin makiawayon, magin makatadunganon, nagpapakita hin bug-os nga kaaghop ha ngatanan nga mga tawo.’ —Tito 3: 1, 2. Paweł polecił Tytusowi udzielić chrześcijanom na Krecie rady co do ich kontaktów z władzami świeckimi, po czym kazał przypomnieć im, żeby „o nikim nie mówili krzywdząco, nie byli wojowniczy, żeby byli rozsądni, przejawiając wszelką łagodność wobec wszystkich ludzi” (Tytusa 3:1, 2). jw2019 Ano nga problema an kinahanglan masulbad ni Tito ha isla han Kreta? Z jakim problemem Tytus zetknął się na Krecie? jw2019 Kondi, diri ito daku nga problema, tungod kay an espirituwal nga “mga ansiano” ginpili ha tagsa nga lokal nga mga kongregasyon ha Kreta, sugad han ginbuhat ha iba nga lugar. Nie stanowiło to jednak większego problemu, gdyż w poszczególnych zborach na Krecie, tak jak wszędzie indziej, ustanowiono duchowo usposobionych starszych. jw2019 Kay ano nga iginbilin ni Pablo hi Tito ha Kreta, ngan ano an iginpapasabot hini mahitungod han teokratiko nga mga pagpili yana nga panahon? W jakim celu Paweł pozostawił Tytusa na Krecie i na co to dziś wskazuje w odniesieniu do teokratycznego sposobu mianowania? jw2019 Interaktywna mapa Grecji wraz z opisem i lokalizacją głównych miast, wsi, jezior, rzek, gór oraz innych obiektów geograficznych i turystycznych. Grecja na mapie świata. Grecja - podstawowe informacjeGrecja, Republika Grecka (Ελληνική Δημοκρατία Ellinikí Dimokratía, IPA) – kraj położony w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego. Graniczy z czterema państwami, Albanią, Republiką Macedonii i Bułgarią od północy, oraz Turcją od wschodu. Ma dostęp do czterech mórz: Egejskiego i Kreteńskiego od wschodu, Jońskiego od zachodu oraz Śródziemnego od południa. Grecja posiada dziesiątą pod względem długości linię brzegową na świecie, o długości 14880 km. Poza częścią kontynentalną, w skład Grecji wchodzi około 1400 wysp, w tym 227 zamieszkałych. Najważniejsze to Kreta, Dodekanez, Cyklady, i Wyspy Jońskie. Najwyższym szczytem jest wysoki na 2917 m Olimp. Grecja posiada długą historię i bogate dziedzictwo kulturowe. Uważana jest za spadkobierczynię starożytnej Grecji. Jako taka, stanowi kolebkę całej cywilizacji zachodniej, miejsce narodzin demokracji, filozofii, Igrzysk Olimpijskich, wielu podstawowych twierdzeń matematycznych, zachodniej literatury, historiografii, politologii, oraz teatru, zarówno komedii, jak i dramatu. Świadectwo tej spuścizny stanowi 17 Obiektów Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Nowożytne państwo greckie zostało utworzone w efekcie zwycięskiego powstania przeciwko rządom ottomańskim. Współczesna Grecja jest rozwiniętym krajem, o wysokim wskaźniku rozwoju społecznego, i innych wskaźnikach jakości życia, członkiem wielu organizacji międzynarodowych, Paktu Północnoatlantyckiego od 1952 roku, z przerwą w latach 1974-1980, Wspólnot Europejskich od 1981 r. ,strefy euro od 2002 r. oraz Europejskiej Agencji Kosmicznej od 2005 r. Jest członkiem założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz Organizacji Współpracy Gospodarczej Państw Morza Czarnego. Regiony, miasta, wsie na mapie Grecji Andros – wyspa na Morzu Egejskim, jedna z największych wysp archipelagu Cyklady, pow. 374 km², ok. 9000 mieszkańców. Od Eubei oddzielona jest Cieśniną Kafirejską. Na zachodzie Andros leży pasmo górskie (do 1000 m wysokości), na którego wschodnich zboczach uprawia się winogrona, oliwki i drzewa owocowe (cytrusy), oprócz tego na wyspie rozwinięta jest hodowla owiec. Głównym miastem jest Andros, malowniczo położone na wąskim paśmie lądu na wschodzie wyspy. Epir (grecki Ήπειρος – Ipiros, co po polsku oznacza kontynent lub wnętrze dużego lądu) – górzysta kraina położona w północno-zachodniej części Grecji, nad Morzem Jońskim, na północy graniczy z Albanią, na wschodzie z Tesalią, a na południu z Etolią i Akarnanią. Ponadto istnieje także Epir Północny, czyli zamieszkały przez Albańczykow, Greków i Wołochów obszar, położony po albańskiej stronie granicy. Eurytania - kraina historyczna w Grecji, współcześnie prefektura w regionie administracyjnym Grecja Środkowa, ze stolicą w mieście Karpenisi. Graniczy od wschodu z prefekturą Ftiotyda (także w regionie Grecja Środkowa), od południa i zachodu z Etolią i Akarnanią, od wschodu i północnego wschodu z prefekturą Karditsa, a od północnego zachodu z Artą w regionie Epir. Powierzchnia prefektury Eurytania wynosi 1867 km². W 2005 roku mieszkało tu 34855 osób. Fokida lub Focyda – kraina w środkowej Grecji nad Zatoką Koryncką, w której wznoszą się góry Parnas i Kirfis. Kraina należała w starożytności do Związku Etolskiego. Głównymi miastami były Elateja i ośrodek religijny Delfy. Według mitologii w tej krainie Prometeusz ulepił człowieka, a Edyp zabił swojego ojca, Lajosa. Obecnie Fokida jest prefekturą ze stolicą w mieście Amfissa, w regionie administracyjnym Grecja Środkowa. Imatia - prefektura w Grecji w regionie administracyjnym Macedonia Środkowa, ze stolicą w Werii. Graniczy od wschodu z prefekturą Saloniki, od południa z prefekturą Pieria, od północy z prefekturą Pela, od zachodu z prefekturą Kozani. Jej powierzchnia wynosi 1701 km². W 2005 roku mieszkało tu 144 835 osób. Itaka – wyspa na Morzu Jońskim, która znajduje się na zachód od wybrzeży Peloponezu, wchodzi w skład archipelagu Wysp Jońskich. Na wyspie odkryto ślady kultury mykeńskiej, być może była ośrodkiem handlowym pośredniczącym między różnymi strukturami państwowymi basenu Morza Śródziemnego. Od II w. wyspa była we władaniu Rzymu, a później Bizancjum. W XII i XIII w. przeszła we władanie Normanów, potem przez krótki czas imperium osmańskiego, by w końcu stać się własnością Wenecji. Jednostka regionalna Argolida - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzi gmina: 1 Nauplion, 2 Argos–Mykines, 3 Epidauros, 4 Ermionida. Jednostka regionalna Drama - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Doksato, Drama, Newrokopi, Paranesti, Prosotsani. Jednostka regionalna Elida - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Andrawida–Kyllini, Andritsaina–Krestena, Ilida, Olimpia, Pinejos, Pirgos, Zacharo. Jednostka regionalna Eubea - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Chalkida, Dirfys–Messapia, Eretria, Istiaia–Aidipsos, Karistos, Kymi–Aliweri, Mantudi–Limni–Aja Anna, Skyros. Jednostka regionalna Florina - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Amyntaju, Florina, Prespes. Jednostka regionalna Ftiotyda - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Amfikleia–Elateia, Domokos, Lamia, Lokroi, Makrakomi, Molos–Ajos Konstantinos, Stylida. Jednostka regionalna Grewena - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Deskati, Grewena. Jednostka regionalna Heraklion - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Archanes-Asteruzja, Fajstos, Heraklion, Hersonissos, Jortynas, Malewizi, Minoa Pediada, Wiannos. Jednostka regionalna Karpathos - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Karpathos, Kasos. Jednostka regionalna Pieria - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. W skład jednostki wchodzą gminy: Dio-Olimbos, Katerini, Pydna–Kolindros. Jednostka regionalna Rodopi - jednostka administracyjna Grecji powołana do życia 1 stycznia 2011. Szczególne stosunki narodowościowe: Mimo utrzymującej się lokalnej, grecko-tureckiej nieufności, wywoływanej zewnętrzne, tereny prefektur Ksanti, Rodopi i Ewros często wymieniane są jako przykład bardzo zgodnego współżycia i idealnego sąsiedztwa różnych narodowości oraz wyznań. Jennadi - wieś turystyczna na wschodnim wybrzeżu greckiej wyspy Rodos. Wieś położona jest przy żwirowo-kamienistej plaży, 4 km od Kiotari i 25 km od Prasonisi. Karies – miejscowość we wschodniej Grecji, stolica Athos. Znajdują się tam siedziby urzędów Athos. Według spisu powszechnego z 2001 roku, liczyła 233 mieszkańców. Jest największą osadą na półwyspie. W katedrze w Karies przechowywana jest cudowna Ikona Matki Bożej Godne Jest. Kefalinia (gr. Κεφαλονιά - dawniej Kefalonia, Cefalonia, staroż. Kefallenia), wyspa grecka na Morzu Jońskim, największa spośród Wysp Jońskich. Powierzchnia ok. 780 km² (w zależności od źródeł waha się od 730 km² do 800 km²). Krajobraz górzysty (wys. do 1627 m - góra Ainos). Uprawa winorośli, figowców, oliwek, rybołówstwo. Kefalinia jest prefekturą w regionie administracyjnym Wyspy Jońskie, ze stolicą w Argostolionie. Koryntia - nomos w Grecji, w północno-wschodniej części Peloponezu, ze stolicą w Koryncie. Graniczy od zachodu z Achają, od południowego zachodu z Arkadią, od południa z Argolidą (region Peloponez), od północnego zachodu z Attyką Zachodnią. Od północy prefektura ograniczona jest Zatoką Koryncką, a od wschodu Zatoką Sarońską. Powierzchnia prefektury wynosi 2,290 km² i zamieszkuje ją ok. 154 tys. osób (stan z roku 2001). Kreta – grecka wyspa położona na Morzu Śródziemnym. Jest ona największą grecką wyspą i piątą co do wielkości wyspą śródziemnomorską. Linia brzegowa ma długość ok. 1040 km. Największym miastem jest Heraklion (Iraklion). Krajobraz wyspy tworzą skaliste wybrzeża przeplatające się z szerokimi, jasnymi plażami. Klimat ma cechy umiarkowane jak i subtropikalne. Średnia roczna opadów wynosi 640 mm. Lato jest gorące i suche, w zimie jest chłodniej. Lakonia – kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji, położona w południowo-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Największym miastem była Sparta. Uczono tam mówić i odpowiadać na pytania możliwie jak najkrócej dlatego ten styl nazywany jest lakonicznym sposobem mówienia. Obecnie Lakonia jest prefekturą Republiki Greckiej ze stolicą w nowożytnej Sparcie, w regionie administracyjnym Peloponez. Graniczy od północy z prefekturą Arkadia, od zachodu z Mesenią. Larisa – jedna z prefektur w Grecji w regionie administracyjnym Tesalia, ze stolicą w mieście Larisa. Graniczy od północy z prefekturami Kozani i Pieria, od północnego zachodu z Greweną (Macedonia Zachodnia), od zachodu z Trikalą i Karditsą (region Tesalia), od południa z Ftiotydą, od południowego wschodu Magnezją (Tesalia). Od wschodu prefekturę ogranicza Morze Egejskie. Powierzchnia prefektury wynosi 5381 km², zamieszkuje ją 282 447 osób (stan z roku 2005). Lasiti - prefektura (nomos) w Grecji, we wschodniej części Krety, ze stolicą w Ajos Nikolaos. Graniczy od zachodu z prefekturą Heraklion. Powierzchnia nomosu Lasiti wynosi 1823 km². w 2005 roku mieszkało tam 77 917 osób. Lesbos – jedna z największych wysp na Morzu Egejskim. Należy do Grecji i wchodzi w skład prefektury Lesbos w regionie administracyjnym Wyspy Egejskie Północne. Wyspa położona jest w Azji (na azjatyckim szelfie kontynentalnym) u wybrzeży Turcji, od Azji Mniejszej oddzielają ją cieśniny Muslim na północy i Lesbijska na wschodzie. W południowo-zachodnie wybrzeże wcina się zatoka Kalonis. Stolicą i największym miastem wyspy i prefektury Lesbos jest Mitylena. W starożytności mieszkała tam Safona. Mesenia, Messenia (gr. Μεσσηνία - Messinia) – kraina geograficzna w starożytnej Grecji w południowo-zachodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Słynie z żyznej ziemi oraz ze swej marki oliwek Kalamatas, najwyższej jakości. W starożytności, jej stolicą było rozległe miasto Messini, z zachowanymi do dziś dużymi fragmentami fortyfikacji. Monolithos to wioska na wyspie Rodos, w Grecji. Jest położona 10 km od Apolakkii i 70 km od stolicy wyspy Rodos. Monolithos znaczy po grecku samotna skała. Nad brzegiem morza, na wysokiej, samotnej skale znajdują się niezwykle malowniczo położone ruiny zbudowanego w 1480 r. zamku joanitów. Ruiny są udostępnione do zwiedzania. Mykonos – grecka wyspa na Morzu Egejskim, należąca do archipelagu Cyklady, położona między wyspami Tinos, Síros, Naksos oraz Paros. Powierzchnia wyspy wynosi 105,2 km², najwyższy szczyt – 341 m ( ), wyspę zamieszkuje ok. 9 320 mieszkańców (dane za 2001 rok). Od wielu lat jest chętnie odwiedzana przez turystów ze względu na swój kosmopolityczny charakter oraz dobrze rozwiniętą bazę hotelową i rekreacyjną. Półwysep Chalcydycki albo Chalkidiki – półwysep w Grecji, u północnych wybrzeży Morza Egejskiego, na południowy wschód od miasta Saloniki, historyczna kraina Chalkidyka. Powierzchnia półwyspu wynosi 2945 km². Region Attyka – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na Półwyspie Attyckim i w dużej części na terenie historycznej krainy Attyka. Oprócz tradycyjnych obszarów do współczesnego regionu administracyjnego Attyka włączona jest też północna część Półwyspu Argolidzkiego oraz wyspa Kythira. Region zajmuje obszar około 3 800 km² i graniczy z regionem Grecja Środkowa i regionem Peloponez. Region administracyjny Attyka dzieli się na 4 nomarchie (zob. Region Grecja Środkowa – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w centralnej części kraju, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego. Obejmuje swoim obszarem krainę historyczną Grecja Środkowa z wyłączeniem jej zachodniej części. Do regionu przynależy również duża wyspa Eubea u jego wschodnich wybrzeży. Region graniczy od południowego wschodu z regionem Attyka, od północy z regionem Tesalia, od zachodu z Grecją Zachodnią. Region Grecja Zachodnia – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w środkowo zachodniej części kraju. Leży nad Morzem Jońskim po obu stronach Zatoki Patraskiej . Graniczy od południa i południowego wschodu z regionem Peloponez, od północy z regionem Epir, od wschodu z regionem Grecja Środkowa. Od zachodu region ograniczony jest Morzem Jońskim, na północy granica z regionem Epir przebiega częściowo wzdłuż Zatoki Ambrakijskiej. Stolicą regionu jest Patras. Region Macedonia Środkowa – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji. Położony jest w północnej części kraju i zajmuje środkową część greckiej krainy historycznej Macedonia oraz część krainy historycznej Macedona. Graniczy od zachodu z regionem Macedonia Zachodnia, od południowego zachodu z Regionem Tesalia, od wschodu z regionem Macedonia Wschodnia i Tracja, a od północy z Bułgarią i Republiką Macedonii. Od południa ograniczony jest przez Morze Egejskie. Region Macedonia Wschodnia i Tracja (nwgr. Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, trl. Anatolikī́ Makedonía kai Thrákī) – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w północno zachodniej części kraju. Obejmuje swoim obszarem fragment greckiej Macedonii oraz tę część Tracji, która należy do Grecji. Region graniczy od zachodu z regionem Macedonia Środkowa, od północy z Bułgarią, od wschodu z Turcją. Od południa ograniczony jest przez Morze Egejskie. Stolicą regionu jest Komotini. Region Macedonia Zachodnia – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony w północnej części kraju. Obejmuje swoim obszarem fragment greckiej Macedonii należącej do Grecji. Region graniczy od zachodu z regionem Epir, od północy z Albanią i Republiką Macedonii, od wschodu z regionem Macedonia Środkowa, a od południa regionem Tesalia. Stolicą regionu jest Kozani. Region Peloponez – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na południowym krańcu lądowej części kraju. Obejmuje swoim obszarem zasadniczą część Peloponezu z wyjątkiem jego części północno zachodniej i fragmentu Półwyspu Argolickiego. Region graniczy od zachodu z regionem Grecja Zachodnia, od północy przez wody zatok Morza Jońskiego z regionem Grecja Środkowa od wschodu zaś z regionem Attyka. Od południa region ograniczony jest Morzem Jońskim i Morzem Egejskim. Region Wyspy Egejskie Południowe – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na terenie wysp południowej części Morza Egejskiego bez Krety i Wysp Sarońskich. Region graniczy z innymi jednostkami admistracyjnymi przez morze – od południa z regionem Kreta, od północnego zachodu z regionami Peloponez, Attyka i Grecja Środkowa. Na północy znajduje się region Wyspy Egejskie Północne zaś na wschodzie Turcja. Stolicą regionu jest Ermupolis. Region Wyspy Egejskie Północne – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji, rozłożony na wyspach północnej części Morza Egejskiego. Region graniczy z innymi jednostkami admistracyjnymi przez morze – od zachodu z regionem Grecja Środkowa i regionem Tesalia, od północy z regionem Macedonia Środkowa oraz regionem Macedonia Wschodnia i Tracja. Na południu znajduje się region Wyspy Egejskie Południowe zaś na wschodzie Turcja. Stolicą regionu jest miasto Mitylena na wyspie Lesbos. Region Wyspy Jońskie – jeden z 13 regionów administracyjnych Grecji położony na wschodnim krańcu kraju. Obejmuje swoim obszarem większą część archipelagu Wyspy Jońskie bez wysp południowych leżących u południowo-wschodnich wybrzeży Peloponezu jak Kithira Antikithira i Elafonisos. Region graniczy z innymi regionami przez wody Morza Jońskiego: od wschodu z regionem Epir i regionem Grecja Zachodnia, od północy z Albanią a od zachodu z Włochami. Stolicą regionu jest Korfu. Saloniki, nowogr. Θεσσαλονίκη - Tesaloniki [θɛsalɔˈnici θɛsalɔˈnici] wymowa – miasto w północnej Grecji, nad Zatoką Salonicką. Drugie co do wielkości miasto Grecji. Jednolity zespół miejski składa się z wielu gmin, formalnie stanowiących oddzielne jednostki administracyjne. Formalnie centralna gmina o nazwie Thessaloniki liczy 385 400 mieszkańców, a cały zespół urbanistyczny Salonik 1,084 mln mieszkańców. Rzeczywista liczba mieszkańców może być wyższa o ok. 15%. Samos - grecka wyspa na Morzu Egejskim u wybrzeży Azji Mniejszej oraz prefektura w regionie administracyjnym Wyspy Egejskie Północne. Prefektura obejmuje samą wyspę Samos i kilka pomniejszych wysp w tym rejonie. Stolicą prefektury i głównym ośrodkiem miejskim wyspy jest miasto Samos. Wyspa Samos to jeden z ważniejszych ośrodków klasycznej sztuki greckiej. Według mitów była miejscem narodzin Hery, którą czczono tu pod imieniem Heraja i Tonea. Siros, Sira, grecka wyspa w archipelagu Cykladów na Morzu Egejskim, na południowy wschód od Grecji kontynentalnej. Siros ma powierzchnię 85 km² i ponad 20 000 mieszkańców (2004). Głównym miastem wyspy jest Ermupoli, handlowe i od 1833 roku administracyjne centrum Cykladów. Miasto Ermupoli zostało zasiedlone przez uchodźców z Chios i Psary w roku 1821 podczas zakończonej w 1829 roku wojny o niepodległość Grecji. W tym czasie Ermupoli było głównym greckim portem, większym od Pireusu. Tesalia – kraina historyczna i region administracyjny współczesnej Grecji położona nad Morzem Egejskim na południe od Macedonii. Thasos, Thassos, Tasos, używane jest również polskie Tazos – grecka wyspa na północy Morza Egejskiego, położona w odległości 8 km od wybrzeża Tracji. Z powierzchnią 390 km² jest dziewiątą co do wielkości wyspą Grecji. Najwyższy jej szczyt to góra Ipsarion o wysokości 1204 m Wokół głównej wyspy położone są trzy wysepki: Thasopoulo na północy, Kynira na wschodzie i Panaghia na południu. Całkowita liczba mieszkańców wynosi około 16000 (rok 2005). Główne miasto nazywa się tak samo jak wyspa. Tinos - grecka wyspa położona na Morzu Egejskim w archipelagu Cyklady. W starożytnych czasach Tinos był nazywany Ophiussa (od ophis, z greckiego wąż) i Hydroessa {od hydor, z greckiego woda). Najbliższymi wyspami są Andros, Delos i Mykonos. Powierzchnia Tinos wynosi 194 km² a jej populacja około 5 200 mieszkańców. Zakintos – trzecia co do wielkości wyspa oraz prefektura grecka w archipelagu Wysp Jońskich na Morzu Jońskim, położona na zachód od Peloponezu. Nazwa wyspy pochodzi od imienia syna mitologicznego Dardanosa, króla Arkadii. Powierzchnia ok. 405 km² (według różnych źródeł od 402 km² do 410 km²), ok. 40 tys. mieszkańców (2005). Rybołówstwo, uprawa zbóż, drzew owocowych, rozwinięta turystyka. Główne miasto i port Zakintos. Według Homera wchodziła w skład państwa Odyseusza. Jeziora i rzeki na mapie Grecji Alfios (również Alfiọs, Alfeiós, w starożytności Alfejos, gr. Αλφειός, łac. Alpheus) – rzeka w południowej Grecji o długości około 110 km, najdłuższa na półwyspie Peloponez. Posiada źródła w górach Tajget, w południowej Arkadii niedaleko miasta Megalopolis, uchodzi do Morza Jońskiego. Nad Alfios leży Olimpia – w starożytności sławne sanktuarium Zeusa i najważniejsze miejsce igrzysk sportowych w starożytnej Grecji. Nazwa rzeki pochodzi od greckiego boga rzeki Alfejosa. Aliakmon gr. Αλιάκμονας - Aliakmonas, a dla południowych Słowian: Бистрица Wistrica (Bystrzyca), – rzeka w Grecji. Źródło w górach Pindos, 297 km długości, ujście w Zatoce Salonickiej, w delcie, stanowiącej wspólny, prawnie chroniony obszar zalewowy z rzekami Wardar (gr. Aksios) i Ludias (gr. Λουδίας ποταμός). Dzięki rozległej sieci irygacyjnej i zbiornikom retencyjnym, wody wszystkich tych rzek są intensywnie wykorzystywane rolniczo. Aspropotamos (także Acheloos, gr. Ασπροπόταμος Aspropótamos, ‘Biała Rzeka’, gr. Αχελώος Achelṓos, łac. Achelous) – druga pod względem wielkości rzeka w Grecji po Aliakmon o długości 217 km. Oddziela Akarnanię od Etolii. Źródła znajdują się w Epirze, w górach Pindos. Przepływa przez prefektury Trikala, Karditsa, Arta, Eurytania, Etolia i Akarnania, uchodzi do Morza Jońskiego. Ewrotas, dawniej Eurotas, – główna rzeka Lakonii, krainy w południowej Grecji, o długości 82 km. Wypływa z góry Chelmos, przepływa przez Spartę i wpada do Morza Egejskiego poprzez Zatokę Lakońską na wschód od Githio. Według starożytnych Greków oddzielała podziemie od Alfejosu. Kanał Koryncki – kanał wodny żeglugi morskiej w Grecji, łączący Morze Egejskie z Morzem Jońskim. Kanał ten przecina Przesmyk Koryncki, oddzielając tym samym półwysep Peloponez od głównej części Grecji, czyniąc go faktycznie wyspą. Niemal u wylotu Kanału Korynckiego leży miasto Korynt. Dzięki niemu niektóre statki mogą zaoszczędzić 400 km podróży, którą musiałyby odbyć wokół Peloponezu. Jego szerokość sprawia, że jest on zbyt wąski dla nowoczesnych dużych jednostek. Marica - rzeka na Półwyspie Bałkańskim, w Bułgarii, w Grecji i w Turcji. Długość - 544 km, powierzchnia zlewni - 54 tys. km². Marica wypływa na stokach gór Riła, później płynie na wschód Niziną Tracką, a następnie na wysokości miasta Edirne skręca gwałtownie na południe, by szeroką i stanowiącą rezerwat przyrody deltą, połączyć się z Morzem Egejskim, w pobliżu starożytnego Traianupolis oraz greckiego miasta Aleksandropolis. Dolny bieg Maricy stanowi granicę pomiędzy Grecją i Turcją. Pinios (nowogr. Πηνειός, łac. Peneius, w czasach poklasycznych znany jako Salambria) – największa rzeka Tesalii, wypływająca z Gór Pindos na wschód od Metsowa i uchodząca do Morza Egejskiego. Całkowita długość wynosi 216 km. Przepływa pomiędzy masywami najwyższych gór Grecji, Olimpu i Ossy. Nad górnym biegiem rzeki leżała żyzna tetrada tesalska Histiajotis. W dolinie Piniosu leży także region Meteorów i miast Larisa i Trikala. Struma, starożytny Strymon (bułg. Струма, gr. Στρυμόνας – Strimonas) – rzeka w zachodniej Bułgarii i w północnej Grecji, w zlewisku Morza Egejskiego. Długość – 415 km (290 km w Bułgarii, 125 km w Grecji), powierzchnia zlewni – 10 797 km² (w Bułgarii, oprócz tego niewielkie obszary Grecji i Macedonii), średni przepływ 76,167 m³/s. Źródła Strumy znajdują się na wysokości 2180 m na południowych stokach masywu Witoszy (na południe od Sofii). Wardar (maced. Вардар – Wardar, gr. Αξιός – Aksiós) – rzeka w Republice Macedonii i regionie Macedonia północnej Grecji. Długość – 388 km (301 km w Republice Macedonii, 87 km w Grecji), powierzchnia zlewni – 23 747 km² (20 535 km² w Republice Macedonii, km² w Grecji), średni przepływ – 135,96 m³/s, głębokość rzeki sięga 4 metrów. Wąwóz Lusios (gr. φαράγγι του Λούσιου - faragi tu Lusiu) - wąwóz rzeki Lusios (Λούσιος pοταμός - Lusios potamos), dopływu rzeki Alfios, w zachodniej Arkadii, na Peloponezie. Źródła strumienia znajdują się w okolicach Likochori, zaś jego ujście do Alfios 2,5 kilometra poniżej Kariteny. Wąwóz o długości około 15 km i szerokości 2 km rozciąga się południkowo od miejscowości Karitena na południu do Dimitsany na północy. W najwęższym miejscu ma ponad 300 m głębokości. Zatoka Koryncka – głęboka, wąska zatoka, wschodnia odnoga Morza Jońskiego, od którego oddziela ją na zachodzie Zatoka Patraska. Położona wewnątrz Grecji, rozdziela Peloponez (na południu) od kontynentu (na północy). Rozciąga się od cieśniny Riońskiej na zachodzie, po Przesmyk Koryncki na wschodzie. Długość akwenu 130 km, szerokość 8,4–32,0 km, głębokość do 935 m. Wody zatoki bogate w ryby. Na północno-zachodnim skraju zatoki, miasto portowe Naupaktos,. Zatoka Patraska (nowogr. Πατραικóς Κóλπος, Patraikos Kolpos) – wschodnia część Morza Jońskiego u zachodniego wybrzeża Grecji. Rozciąga się od linii wyspa Oksja-przylądek Araksos na zachodzie, po cieśninę Riońską na wschodzie. Długość akwenu: 40–50 km, szerokość 10–20 km, powierzchnia 350–400 km². Przez cieśninę Riońską przerzucony jest most Rion-Antirion (długość 2,88 km), oddany do użytku w 2004, znacznie skracający podróż pomiędzy kontynentem a Peloponezem. Góry i łańcuchy górskie na mapie Grecji Helikon – wapienny masyw górski w krainie historycznej Beocji w Grecji. Położony na północ od Zatoki Korynckiej. Najwyższe wzniesienie 1748 m Według mitologii greckiej była to siedziba muz z dwoma sławnymi źródłami: Aganippe i Hippokrene. Hymet – pasmo górskie w Attyce, na południowy wschód od Aten, między górą Brilessos i Zatoką Sarońską. Hymet słynął ze znakomitych miodów i marmurów. Olimp – (gr. Όλυμπος , wymawiane, z akcentem na pierwszą literę, jako ΄Olimpos) – najwyższy masyw górski w Grecji, położony w północno-wschodniej części kraju. Jego najwyższy szczyt Mitikas wznosi się na wysokość 2918 m Inne szczyty to m. in. Skolio, Stefani (2909 m ), Skala (2866 m ), Touba (2785 m Masyw znajduje się między dolinami rzek Pinios i Aliakmon, nad Zatoką Termajską. Zbocza gór porośnięte są lasami iglastymi, liściastymi oraz makią. Palea Kameni (na wprost po lewej stronie) oraz niewielki fragment Aspronisi (w tle po lewej stronie)]] Nea Kameni jest grecką małą i niezamieszkaną wyspą położoną w zatoce Santoryńskiej. Wyspa powstała w XVI wieku po erupcji wulkanicznej. Ostatnia erupcja (niewielka) miała miejsce w roku 1950. Nea Kameni kształtem przypomina okrąg. Szerokość wyspy wynosi 2 km, a łączna powierzchnia wynosi 3,4 km². Pantokrator - góra w Grecji. Najwyższa góra na wyspie Korfu. Jej wysokość to 906 m Parnas – pasmo górskie w środkowej Grecji, z najwyższym szczytem wznoszącym się na wysokość 2457 m W pobliżu leżało miasto Delfy, siedziba najsławniejszej starożytnej wyroczni i poświęconej Apollinowi świątyni. Obecnie Parnas jest, jednym z ważniejszych w kraju, ośrodkiem sportów zimowych, z rozbudowaną i rozległą bazą turystyczną, której centrum znajduje się w miejscowości Arachowa. Większą część masywu Parnasu pokrywa stary, świerkowy drzewostan. Parnitha albo Parnis, Parnes – porośnięty gęstym lasem masyw górski w Grecji, w Attyce, na północ od Aten, wznoszący się na 1413 m Większość masywu wydzielono jako Park Narodowy Góry Parnitha – strefę ochronną bogatej flory i fauny, a wśród nich ostatnich w Europie stad jeleni szlachetnych, opisywanych przez Greków jeszcze w starożytności. Do niedawna całość masywu pokryta była około tysiącletnim lasem, sosnowym na obrzeżach, jodłowym i świerkowym w jądrze puszczy. Pentelejkon, (gr. Πεντελικό όρος – Penteliko oros lub Pendeli, st. gr Pentelikon) – góra znajdująca się w Grecji częściowo w granicach północno-wschodniej części Wielkich Aten. Na jej zboczach leży m. in. gmina Πεντέλη – Pendeli od której szczyt wziął swą nazwę . Od starożytności, północna część góry (z Aten niewidoczna) stanowi miejsce działalności kamieniołomu i kopalni marmuru. W V Smolikas 2637 m – góra w północno-zachodniej Grecji, najwyższa w górach Pindos, druga pod względem wysokości w kraju. Zbudowany ze skał osadowych, w plejstocenie częściowo pokryty zlodowaceniem. Zbocza porośnięte lasami sosnowymi i świerkowymi, w wyższych partiach – trawami i krzewami. Inne miejsca na mapie Grecji Akropol ateński (nw. gr. Ακρόπολη Αθηνών, od akropolis = górne miasto) to położone w Atenach wapienne wzgórze o wysokości względnej 90 m (157 m Był ufortyfikowanym wzgórzem, na którym już w czasach mykeńskich zbudowano cytadelę. W okresie późniejszym Akropol stał się miejscem kultu. Świątynie zbudowane w okresie archaicznym zostały zniszczone podczas wojen perskich. Bassaj – stanowisko archeologiczne w Grecji, w Arkadii na Peloponezie. Znajduje się tu wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO świątynia Apollona, wzniesiona według projektu Iktinosa w V w. Świątynię zaprojektowano w taki sposób, aby reprezentowane w niej były wszystkie greckie porządki architektoniczne: dorycki, joński i koryncki. Świątynia Apollona w Bassaj uchodzi za drugą najlepiej zachowaną świątynię w Grecji. Dafni – niegdyś klasztor, obecnie o statusie państwowego muzeum, położony w Chaidari, w aglomeracji Aten, w Attyce, w Grecji. W 1990 roku wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Zdobiące go mozaiki zaliczane są do arcydzieł średniowiecza. Miejsce zawdzięczyło swą nazwę krzewom z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae), czyli po grecku: δάφνη. Nea Moni (gr. Νέα Μονή - Nowy Klasztor) - klasztor bizantyjski położony na greckiej wyspie Chios. W 1990 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Klasztor należy do najważniejszych zabytków architektury bizantyjskiej na greckich wyspach. Osios Lukas (gr. Μονή Οσίου Λουκά) – prawosławny klasztor położony w pobliżu miasta Distomo, w greckiej prefekturze Beocja. W 1990 roku klasztor został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Zdobiące go mozaiki zaliczane są do największych arcydzieł średniowiecza. Stadion Karaiskákis – stadion piłkarski zlokalizowany w rejonie Neo Faliro w Pireusie. Stadion został nazwany na cześć Georgiosa Karaiskakisa – bohatera walki Grecji o niepodległość. Na obiekcie mogącym pomieścić 33 296 widzów swoje mecze rozgrywa klub Olympiakos SFP oraz reprezentacja Grecji w piłce nożnej. Pierwotnie stadion posiadał bieżnię lekkoatletyczną, która została wykorzystana m. in. podczas mistrzostw Europy w 1969. ×Ta witryna wykorzystuje pliki cookie w celach reklamowych i statystycznych. Akceptuję

mapa krety po polsku